صدای رسای دادخواهی در شهر اینترنت؛ گفت‌وگو با مریم کریم‌بیگی، فعال مدنی
کمپین «ما شهروندان دیجیتال» با «مریم کریم‌بیگی» درباره تجربه‌های شخصی او از مواجهه با تهدیدهای آنلاین گفت‌وگو کرده است.
– مریم جان، به‌عنوان یک شهروند دیجیتال، در شبکه‌های اجتماعی حضوری فعال داری، چه شد که به شبکه‌های اجتماعی روی آوردی؟
+ من قبل از ٨٨ اهل شبکه‌های اجتماعی نبودم، در واقع اتفاقات ٨٨ منو سمت فیس‌بوک کشوند و بعد از کشته‌شدن مصطفی از شبکه‌های اجتماعی استفاده کردم تا برادرمو معرفی کنم و احساسات خودمو بنویسم، اون سال‌ها در واقع شبکه‌های اجتماعی مثل فیس‌بوک خیلی به من کمک کرد تا خودمو پیدا کنم.
– شبکه‌های اجتماعی چطور کمک کرد که خودت رو پیدا کنی؟ ممکنه بیش‌تر توضیح بدی؟
+ خب من توی سن کم برادرمو از دست داده بودم و ناامید و افسرده بودم، ولی فضای مجازی باعث شد دوستان زیادی پیدا کنم که تلاش کنن حال من بهتر شه، همدردی‌ها فوق‌العاده بود و بعدتر مادرمو هم عضو فیس‌بوک کردم، بعدها تونستیم با همین فضای مجازی صدای قوی‌تری داشته باشیم برای دادخواهی.
– آیا تا حالا مورد تهدید و آزار آنلاین هم واقع شدی؟
+ مسلماً مثل خیلی از کاربرا جواب منم «بله» هست، هم تهدیدها به واسطه فعالیت دادخواهی‌مون بوده هم به واسطه جنسیتم بارها آزار دیدم، در زمانی که توی فیس‌بوک فعالیت داشتم یک‌بار هک شدم و اکانتمو هم از دست دادم، همین دیشب هم ٢٠ بار توی ٣ دقیقه یکی تلاش داشت وارد توییترم بشه.
– این آزارها چه اثراتی داشته؟ واکنشت در برابر آزارهای آنلاین چی بوده؟
+ بعضی آزارها تا مدت‌ها درگیرم کرده و باعث تنش عصبی برام شده، بعضی‌هاشونم به محض اینکه از فضای مجازی خارج شدم فراموش کردم، در کل من سعی می‌کنم حتی اگه این آزارها درگیرم کنه، سکوت کنم و وارد بحث نشم با آزارگرها، در واقع گفت‌وگو با این افراد آزار مضاعفی برام درست می‌کنه.
– به نظرت دیگرانی که شاهد آزار آنلاین هستند، برای حمایت از فرد آزار‌دیده، چه اقدام‌هایی می‌توانند بکنند؟
+ به نظرم واکنش افراد خیلی مهمه، گاهی این آزارها از روی ناآگاهی هست که وقتی افراد زیادی واکنش نشون بدن اون آگاهی به دست میاد، مثل همین پزشکی که یکی از خاطرات بیمارانش رو گفته بود و خندیده بود، بعد افراد زیادی در واکنش به همین موضوع گفته بودند ما موقع مراجعه به پزشک اضطراب می‌گیریم که ما رو مسخره کنند، بعد از این واکنش‌ها، پزشک‌های زیادی توی توییتر از مردم عذرخواهی کردند که شاید این ناآگاهی در مواجهه با بیمار شاید باعث آزارشون شده باشه، می‌خوام بگم که واکنش‌ها به نظرم خیلی مهم و تاثیرگذار هست.
– گفتی به واسطه فعالیت دادخواهی، تهدید هم شدی، چه تهدیدی؟ خواسته تهدید‌کننده چه بوده؟
+ تهدیدها از تهدید به کشتن و تجاوز تا تهدید به بستن اکانتم بوده، ولی وجه مشترک همه اینا سکوت ما بوده، خواسته‌شون فقط سکوت و عدم فعالیت ما بوده، تهدید‌کننده‌ها هم معمولا اکانت‌های ناشناس با عکس‌های افراد حکومتی بودند.
– حکومت طی این سال‌ها تلاش کرده تا وقایع سال ۸۸ رو تحریف کنه، به نظرت چطور میشه با این تحریف مقابله کرد؟
+ حکومت تلاش کرده برای تحریف ولی باید دید چقدر موفق شده، به نظر من با وجود شبکه‌های مجازی و شهروندخبرنگاران دیگه رسانه از دست حکومت خارج شده، مردم اطلاعاتشون رو از صداوسیما نمی‌گیرن. الان هرگوشی به دنیایی از اطلاعات وصله که مخاطب می‌تونه درستی و غلط‌ها رو با آموزش درست تشخیص بده.
– آیا تا حالا شده که به نام تو یا پدر و مادرت صفحه‌ای جعلی در شبکه‌های اجتماعی درست کنند و ادعاهایی غیر‌واقعی مطرح کنند؟
+ برای من یک بار چنین اتفاقی افتاد و بیش‌تر تهدید بود برای یک رابطه بی‌سرانجام که راضیم کنه تا برگردم به رابطه. از طریق پیجی که به اسمم ساخته بود، برای دوستان و بستگانم عکس می‌فرستاد در دایرکت‌هاشون.
– سپاس مریم جان! بابت پاسخ‌گویی به سوالات، اگر موضوعی مرتبط با فعالیت کمپین هست که ناگفته مانده، به عنوان حسن ختام گفت‌وگو می‌تونی عنوان کنی.
* مریم کریم‌بیگی، فعال مدنی و خواهر «مصطفی کریم‌بیگی» از جان‌باختگان عاشورای ۸۸ است.